Podstawową różnicą między polowaniem indywidualnym a zbiorowym jest ilość osób przebywających na nim. W polowaniu indywidualnym może brać udział jeden polujący, myśliwy z psem albo myśliwy z pomocnikiem.
W polowaniach zbiorowych liczba osób to minimum 2, lub 6 jeśli myśliwi chcą polować na zające.
Różnicą jest także sposób planowania polowań. Aby podejść do polowania indywidualnego trzeba posiadać na nie zezwolenie od zarządcy lub dzierżawcy okręgu łowieckiego. O takie zezwolenie każdy polujący musi się ubiegać sam. Polowania zbiorowe dla odmiany są planowane przez dzierżawcę albo zarządcę okręgu łowieckiego i prowadzone są przez wybraną do tego osobę, która dba o bezpieczeństwo i stosowanie się do przepisów prawa.
Przebieg polowania zbiorowego
Polowanie zbiorowe za każdym razem zaczyna się odprawą, a na jego koniec organizowany jest pokot. Takie reguły tyczą się jedynie polowań zbiorowych – nie odbywa się to podczas polowania indywidualnego. Odprawa jest od tego aby poznać zasady polowania. Poznawane są wtedy zwierzęta i ich gatunki, na które myśliwi mają polować. Prezentowane są istotne obwieszczenia, które sygnalizują przejście do kolejnych rund, ale też wszystkie zasady bezpieczeństwa.
Pokot, który organizowany jest na zakończenie polowania jest ważną tradycją łowiecką. Można zobaczyć tam tak zwane złożenie chwały zwierzynie i wyłaniany jest król polowania.Złożenie hołdu zwierzynie jest niebagatelnie ważnym rytuałem i konieczne jest stosowanie się do kilku reguł, takich jak ułożenie zwierzyny na prawym boku lub skierowanie łbów zwierzyny w stronę łowiska.
Wyróżniamy kilka rodzajów polowań zbiorowych i sposób postępowania w każdym z nich jest trochę inny. Do polowania na małą zwierzynę jak na przykład króliki albo lisy wykorzystuje się polowanie pędzeniami. W skrócie bazuje ono na płoszeniu zwierząt i zajmują się tym naganiacze. Ważne jest aby było ich co najmniej 1,5-2 razy więcej niż myśliwych. Dla odmiany przy polowaniu na dziki zabiera się psy myśliwskie – za zadanie mają ustalenie miejsca zwierzyny i wypędzenie ich z kryjówki. W takich sytuacjach myśliwych jest kilkunastu.
Można się też spotkać z tak zwanym polowaniem szwedzkim albo z ambon – ono odbywa się na dużych lokalizacjach w lasach, które mają przynajmniej 600, nawet do 1000 ha. W tego typu polowaniach bierze udział 20-30 myśliwych.
Co o polowaniach zbiorowych mówi prawo?
Zacznijmy od najistotniejszej informacji: każdy myśliwy biorący udział w polowaniu bezwzględnie musi posiadać legitymację Polskiego Związku Łowieckiego i zezwolenie na broń.
Polowania zbiorowe można prowadzić od wschodu słońca do zachodu słońca i tylko między 1 października a 15 stycznia.
Polowania zbiorowe są oceniane za zaczęte w momencie zebrania się myśliwych i kiedy odprawa się zacznie, a ich koniec jest w chwili kiedy prowadzący polowanie oznajmia jego zakończenie. Kiedy polowanie skończy się jego prowadzący ma obowiązek sporządzić protokół, który będzie posiadał wszystkie istotne informacje takie jak: data i godziny odbycia polowania, numer okręgu łowieckiego oraz które zwierzęta były postrzelone. Widnieje tam także lista uczestników i uwagi, jeśli prowadzący miał jakieś.
To bezspornie prowadzący polowanie jest odpowiedzialny za przestrzeganie przepisów prawa i jego muszą się słuchać myśliwi biorący udział w polowaniu.
Źródło informacji: Biuro Ponowa – polowania zbiorowe